با توجه به برنامهٔ از پیش اعلام شده، اردوی دو روزۀ تمرینی-تفریحی (گَشوکو) سازمان بین‌المللی ایواما شینشین آیکیدو و مؤسسهٔ فرهنگی ورزشی مدرسهٔ آیکیدو، با حضور استاد محمد عربسرخی، تنها نماینده و مرجع سازمان بین‌المللی «ایواما شینشین آیکی شورِن کای» و بنیان‌گذار و رئیس «آیکیدوی سنتی ایواما» در ایران، در روزهای پنجشنبه ۲۸م و جمعه ۲۹م دی‌ماه ۱۴۰۲ برگزار گشت.
در روز اول این اردو یعنی پنجشنبه، اعضای ثبت‌نامی رٲس ساعت ۱۰، در محل قرار مشخص‌شده حضور به‌هم‌رسانده و پس از انجام هماهنگی‌های لازم با ماشین‌های شخصی به سمت مقصد مورد نظر حرکت کردند.
طی‌کردن مسیر و رسیدن به محل اقامت، نزدیک به دو ساعت زمان برد. دیدن فضای دلنشین اقامتگاه و برف زمستانی در آن، هنرجویان خردسال را ذوق‌زده و ترغیب کرد تا به برف‌بازی و بررسی محیط بپردازند.
هنرجویان پس از قرار دادن وسایل در محل اقامت و برنامه‌ریزی کارها و تعیین «تُبان»ها (مسؤولان غذا) برای هر وعده توسط استاد عربسرخی، به دستور وی مشغول مهیا کردن وعدۀ نهار شدند.
در حین آماده‌سازی نهار که توسط چند تن از خانم‌ها در حال انجام بود، استاد ضمن همکاری با هنرجویان، چند نکتۀ سودمند را دربارۀ آشپزی و فوت‌وفن طبخ غذا بیان کرد که آن مطالب، خود بخشی از جنبه‌های آموزشی اردو بود.
با توجه به خستگی ناشی از پیمودن راه و سپری شدن زمانی برای پخت غذا که ماکارونی درنظر گرفته شده بود و صرف آن که همراه با برخی نکات آموزشی از طرف استاد عربسرخی بود، به پیشنهاد هنرجویان، بازی گروهی گل یا پوچ بین دو گروه آقایان و بانوان انجام گرفت که برای همه، بسیار چالش‌برانگیز و جذاب بود، چون لازم بود جنبه‌های رفتاری و روانی در این بازی بسیار مدنظر قرار گیرد. حضور استاد در گروه آقایان نیز بازی را بیشتر مهیج و جذاب می‌ساخت. این گل یا پوچ ۲۱امتیازی، چند ساعت زمان برد و پس از اتمام آن، هنرجویان به‌سرعت مشغول آماده‌سازی و صرف شام که ساندویچ مرغ بود شدند.
بعد از صرف غذا و جمع کردن سفره و شست‌وشوی ظروف توسط گروه مسؤول شام، هنرجویان به استاد پیشنهاد شب‌نشینی در آلاچیق اقامتگاه به همراه چای تازه‌دم در هوای سرد زمستانی را دادند که این پیشنهاد موافقت استاد عربسرخی را در پی شد.
پس از گذشت نیم‌ساعت، اعضا شب‌نشینی را خاتمه داده و به محل خواب خود رفتند که برای خانم‌ها و آقایان به‌صورت جداگانه و در دو طبقه در نظر گرفته شده بود.
صبح روز دوم اردو، تُبان‌های وعدۀ صبحانه که دو تن از آقایان بودند، زودتر از دیگران از خواب بر‌خواسته و مشغول آماده‌سازی یک املت دلچسب شدند. سپس با بیدار شدن هنرجویان دیگر از خواب و تا زمان آماده شدن صبحانه، دیگر افراد رختخواب‌های خود را جمع کرده، نظافت‌های شخصی را انجام داده و چند تنی برای قدم زدن در هوای دلچسب سرد تؤام با آفتاب صبحگاهی به محوطۀ اردوگاه رفتند.
پس از صرف صبحانه که شامل نان و پنیر و خیار و گوجه و چای در کنار املت و شیر بود و جمع کردن سفره و شست‌وشوی ظروف، مطابق با برنامه‌ریزی استاد عربسرخی، تمرین به‌صورت رسمی در محوطۀ باز اردوگاه و با حضور او بعد از نرمش کوتاه هنرجویان آغاز شد.
استاد، زمان اول تمرینات را به «بوکی وازا» (فنون سلاح) اختصاص داده بود و بعد از اجرای مراسم «کامیزا» (جایگاه مقدس) به‌صورت ایستاده، از هنرجویان خواست تا در بخش اول تمرینات فنون سلاح که با «بُوکِن» (شمشیر چوبی) صورت می‌پذیرفت، فن «ایچی نُو سوبوری» (برش اول شمشیر) در گارد اصلی و پس از آن در حالت «گیَکو ایچی نُو سوبوری» (برش اول شمشیر در گارد مخالف) را اجرا کنند. سپس با آموزش و نمایش تکنیک «یُون نُو سوبوری» (برش چهارم شمشیر) و برخی نکات مربوط به ضربات مستقیم شمشیر به صورت پیوسته در هر دو گارد، به هنرجویان زمان داد تا همگی، آن را به‌طور هماهنگ و آهسته تمرین کنند. در ادامه، استاد عربسرخی، فن «گُو نُو سوبوری» (برش پنجم شمشیر) را با بیان تفاوت‌ها و نکاتش نسبت به یُون نُو سوبوری اجرا کرد و پس از تکرار این فن توسط هنرجویان، ان را در حالت «آواسه» (هماهنگ) به نمایش گذاشت.
بعد از پایان دادن بخش شمشیر و چند دقیقه استراحت، نوبت به بخش دوم تمرینات فنون سلاح، یعنی فنون «جُو» (چوب) رسید. در این بخش استاد به آموزش و توضیحات مکمل دربارۀ «چُوکُو تسوکی» (ضربۀ مستقیم) از گروه «جُو نُو سوبوری» (ضربات چوب) پرداخت و از هنرجویان خواست تا آن ضربه را با دقت بیش از پیش در دو گارد راست و جپ اجرا و تمرین کنند. در ادامه تلفیق چُوکُو تسوکی با «موچی‌کائِه» (برگرداندن گرفتن) در دو گارد به‌صورت پی‌در‌پی آموزش داده شد و توسط هنرجویان نیز تمرین شد تا با این تمرین و احترامات پس از آن بخش بوکی وازا به پایان برسد.
استاد عربسرخی، بخش دوم تمرینات را به «تای‌جوتسو» (فنون دست‌خالی) اختصاص داد و به آموزش جزئیات دو فن پر ابهام «شُومِن اوچی کُوتِه گائِشی»(برگرداندن مچ دست حریف در ضربهٔ مستقیم با تیغهٔ دست) و «یُوکُومِن اوچی شیهُوناگِه اُومُوتِه» (پرتاب حریف به چهار طرف در ضربهٔ مایل با تیغهٔ دست) پرداخت و پس از هرکدام، هنرجویان را به تمرین آنها فراخواند. بعد از به پایان رسیدن این بخش، استاد عربسرخی با انجام مراسم انتهایی، تمرینات را خاتمه داد.
هنرجویان پس از جمع کردن سلاح‌ها و نظافت و مرتب‌سازی محیط تمرین، به داخل اقامتگاه رفتند.
آقایان که تُبان وعدۀ نهار بودند به‌سرعت مشغول آماده کردن غذا که یک جوجه‌کباب دلچسب با کته بود شدند و استاد نیز در این کار نقش پررنگی داشت و کباب کردن جوجه‌ها را برعهده گرفته بود. خوردن دست‌پخت استاد در کنار سالاد شیرازی واقعاً لذت‌بخش بود و بعد از یک تمرین نسبتاً سنگین که همه از هم فن خورده بودند، خوردن از نوع دیگری را به افراد می‌چشاند.
پس از چمع کردن سفره و شست‌وشوی ظروف، با نزدیک شدن به غروب، استاد عربسرخی به همه گفت که بدون اتلاف وقت به جمع‌آوری وسایل بپردازند.
در نهایت با جمع‌آوری وسایل، نظافت اقامتگاه و تحویل اتاق‌ها به مسؤول آن، اعضا با خداحافظی از یکدیگر و تشکر و قدردانی از زحمات استاد و همچنین سوار شدن به ماشین‌های افراد هم‌مسیر، این اردوی خاطره‌انگیز را به پایان رساندند.